ล้วงควัก หมายถึง ก. หยิบฉวยเอาสิ่งของเป็นต้นไปโดยพลการ เช่น มาล้วงควักข้าวสาร ถ่าน เกลือของเจ้าของบ้านไป.
(ปาก) ก. บังอาจลักขโมยหรือล่อลวงเอาทรัพย์สินเป็นต้นจากผู้ที่น่าเกรงขาม.
(ปาก) ก. บังอาจลักขโมยหรือล่อลวงเอาทรัพย์สินเป็นต้นจากผู้ที่น่าเกรงขาม.
ก. หลอกลวงให้ตายใจเพื่อล้วงเอาความลับเป็นต้น.
ก. หลอกลวงให้ตายใจเพื่อล้วงเอาความลับเป็นต้น.
[ละวง] น. กานพลู. (ป., ส. ลวงฺค).
(ถิ่น–พายัพ) น. ปีระกา อัฐศก.
น. เกลือ, รสเค็ม, ความเค็ม. ว. เค็ม. (ป., ส.).